Nowe wieści ogrodowe

Witajcie kochani.
Przynoszę dziś garstkę nowych wieści ogrodowych. Są różne - dobre i złe. Od których zacząć?
Może zacznę od tych dobrych:)
Po pierwsze zdrowo popadało. Po długiej, wiosennej suszy w końcu doczekaliśmy się deszczu. Padało przez kilka kolejnych dni, z przerwami oczywiście ale pomimo ochłodzenia ogród wyraźnie ożył. Żadne podlewanie deszczu nie zastąpi. No i zbiorniki na deszczówkę znów mamy pełne.
Zazieleniły się trawniki, ruszyły w końcu paprocie ale najszybciej ruszyły chwasty - no zieleń jest wszędzie:)
Kolejna dobra nowina to moja magnolia. Wydawało się, że wszystkie pąki przemarzły ale tak się nie stało.

Po deszczu pojawiło się mnóstwo nowych, zupełnie zdrowych i pięknych kwiatów.

Są wielkości dużego talerza, z zewnątrz intensywnie różowe a po rozłożeniu płatków prawie białe.

Uwielbiam na nie patrzeć, to wzruszający widok.
Jeśli spojrzymy na krzew z większej perspektywy czar odrobinę pryska bo na gałązkach nadal są uszkodzone kwiaty.

Miałam ochotę je wyskubać ale odpuściłam bo mogłabym uszkodzić pąki, które jeszcze nie rozkwitły. Jest ich jeszcze tak dużo! Jeśli nie wydarzy się nic złego to kwitnienie potrwa jeszcze jakiś czas. A tak wygląda czubek ogromnego krzewu na tle dzisiejszego, błękitnego nieba.

Kolejna moja radość to wiśnie japońskie.

Na rabacie obok dwóch dorodnych głowocisów rośnie kolumnowa wiśnia piłkowana Amanogawa.
Po obu jej stronach wschodzą właśnie olbrzymie miskanty ale o tej porze roku to ona jest tu gwiazdą:) Kwitnienie dopiero się zaczyna ale już wygląda uroczo.

Jej kwiaty są delikatnie różowe, po rozłożeniu płatków prawie białe. Pachną fantastycznie - to taka słodycz z migdałową nutką.

Druga wisienka rośnie na ślimaku. To szczepiona na pniu odmian wiśni Kanzan.
Przynajmniej taką kupiłam cztery lata temu:) Miała mieć kwiaty ciemno różowe, wręcz karmazynowe. Tymczasem niewiele się różnią od poprzedniej.

Jestem trochę rozczarowana. Drzewko rośnie bardzo wolno i nie jest tym mocnym akcentem kolorystycznym jakiego oczekiwałam ale uroku mu nie brakuje.
Kolejna nowinka to niebieskie cebulice.

To ciekawa, wiosenna roślinka. Wczesną wiosną pojawia się spora, zielona kępa podłużnych liści a zaraz potem długie pędy kwiatowe z uroczymi, niebieskimi dzwoneczkami. Kwitną jak większość kwiatów niezbyt długo a po kwitnieniu kępa po prostu zanika - do następnej wiosny. To praktyczna roślina do zagęszczenia rabat na których inne byliny pojawiają się w późniejszym terminie.

Ładnie wzeszła też biała hosta, na tle ciemnej kory wygląda świetnie.

Nowinek jest oczywiście więcej, jak to w maju.
Orliki mają już pierwsze kwiaty, no prawie:)

Młode listki pojawiły się na actiniwii.

Wszędzie panoszą się kępy białych fiołeczków.

Cieszą kolorowe, floksikowe poduchy.

Zakwitła też bergenia choć jej liście coś bardzo skutecznie obgryzło.

Nie cieszę się jeszcze bzami, jakoś w tym roku są mocno spóźnione.

Za to dereniowe drzewka wyglądają bardzo fajnie - na wciąż czerwonych gałązkach pojawiły się biało zielone listki.

Jest też zła nowina, dla mnie bardzo zła. Mam w ogrodzie ćmę bukszpanową. Problem polega na tym, że w ogrodzie rośnie kilkadziesiąt bukszpanowych krzewów. Dwa największe rosną w towarzystwie żółtego cyprysika groszkowego. To kule o średnicy około 1,5 m.

Kolejny szpaler rośnie wzdłuż trzmielinowych obwódek wokół ślimaka - trzydzieści dwie kulki, mniej więcej 30 cm.

Na samym ślimaku kolejne trzy kule, te są znacznie większe.

Kolejny szpaler to 9 cylindrycznych bukszpanów wzdłuż ścieżki biegnącej od altanki.

Jest jeszcze kilka niskich żywopłotów w głębi ogrodu i dwa duże, wiekowe egzemplarze na niewielkiej rabatce tuż przed tarasem. Jak widać na zdjęciach bukszpany wciąż wyglądają dobrze. Nie wylęgły się jeszcze białe ćmy ale liście w wielu miejscach pokryte są brzydką pajęczynką i pojawiły się wstrętne gąsienice zjadające liście. Zauważyłam to przypadkiem i bardzo się zdenerwowałam. Na szczęście nasz zaprzyjaźniony sklep ogrodniczy jest otwarty, na szczęście mieli odpowiedni preparat na ćmę bukszpanową. Nie pamiętam nazwy bo opryskami zajmuje się mój mąż. Zrobił już pierwszy oprysk, teraz pozostaje czekać.
Najbardziej ucierpiał niewielki żywopłot w głębi ogrodu i dwa duże bukszpany przed tarasem.
Te zdecydowałam się ściąć mniej więcej w połowie.

W ten sposób można było zrobić oprysk również od wewnątrz. Mam nadzieję, że szybka reakcja w tak wczesnej fazie pozwoli nam uratować większość krzewów. Jeśli nie to przyjdzie mi zrujnować pół ogrodu - nawet nie chce mi się o tym myśleć. Trzymajcie proszę kciuki!
Pozdrawiam Was bardzo ciepło.