Jak powstawał nasz ogród - wgłębnik

Witajcie kochani.
Dziś ciąg dalszy opowieści o naszych ogrodowych zmaganiach. Tym razem chcę Wam pokazać jak powstał wgłębnik w górnej części ogrodu.

Wgłębnik jest miejscem przeznaczonym na ognisko. Ma kształt okręgu o średnicy około 4 m. Bardzo chciałam mieć miejsce w którym można będzie posiedzieć przy ognisku. Jego budowę zaplanowaliśmy zaraz na samym początku, w roku 2005. Zostało wyznaczone miejsce w górnej części ogrodu. Trochę daleko od naszego domu ale i od domów sąsiadów, żeby nikomu dym nie przeszkadzał.
Niestety z tamtego okresu mam tylko kilka zdjęć nie najlepszej jakości i w formie papierowej. Zeskanowałam je ale efekt jest bardzo marny. Mimo wszystko pozwolę sobie je pokazać.
Zaczęliśmy od wytrasowania ogromnego okręgu, którego brzegi zaznaczyliśmy piaskiem i zaczęło się wielkie kopanie.

W tym miejscu ziemia była dość dobra więc przewoziliśmy ją na inne, powstające wtedy rabaty. W tamtym czasie robiliśmy jednocześnie w wielu miejscach w ogrodzie więc kopanie szło dość wolno, praktycznie do końca sezonu.
Rok 2006 - "dziura" już wykopana.

Postanowiłam brzegi wgłębnika zabezpieczyć murkiem. Kamienia było u nas pod dostatkiem, wciąż wyciągaliśmy go z ziemi. Mogę się tutaj pochwalić, że własnoręcznie zbudowałam cały murek. Układam kamień na kamieniu przez kilka miesięcy - oczywiście "z doskoku". Nie jest to suchy murek, z uwagi na jego wysokość byłoby to zbyt ryzykowne. Mąż robił beton i donosił mi wiadrami a ja układałam.
Rok 2007:

Jak widzicie spory kawałek już zrobiony. Jednocześnie powstała duża rabata wokół wgłębnika. Posadziliśmy na niej największe krzewy chcąc uzyskać efekt zielonej ściany. Większość z nich rośnie do dzisiaj i osiągnęła już spore rozmiary. Są tu między innymi ogromny dereń, magnolia, pigwowiec, jaśminowiec, bez i laurowiśnia. Dosadziliśmy też żółtą i czerwoną pęcherznicę i olbrzymią hortensję. Przy samej krawędzi wgłębnika nasadziłam paproci. Zadomowiły się tu wspaniale i zupełnie nie przeszkadza im dym z ogniska.

Rok 2008 - murek już skończony!

Pomiędzy paprociami ułożyliśmy duże korzenie, wyglądało to bardzo fajnie.

Powierzchnię wgłębnika postanowiliśmy wysypać żwirem bo szybko zarastała chwastami. Żwir wysypaliśmy na odpowiedniej macie.

I to właściwie koniec historii. Murek trzyma się nieźle, rośliny wokół porosły tworząc uroczą zieloną ścianę.

Jest to bardzo zaciszne, osłonięte od wiatru miejsce w którym miło posiedzieć. Ma już swoją historię złożoną z wielu wspomnień - tu często spędzamy czas z rodziną i znajomymi.

Przy ognisku można posiedzieć nawet w chłodne wieczory, czasami do późnej nocy.

Nie mogę się już doczekać rozpoczęcia sezonu. Tymczasem widok za oknem jest taki:

To zdjęcie zrobiłam około godziny 15. Wtedy to lunął ulewny deszcz który po 15 minutach zamienił się w prawdziwą śnieżycę. Od tamtej pory sypie bez przerwy. Jakie to szczęście, że dzisiaj piątek!
Życzę Wam kochani wspaniałego weekendowego wypoczynku.