Piwonie

Witajcie kochani.
Gdy wychodzę do ogrodu z aparatem zawsze mam dylemat co fotografować. W efekcie robię ogromną ilość zdjęć. Moje archiwum jest już przeogromne, zawiera zdjęcia ze wszystkich lat od założenia ogrodu. Zaglądam do niego zazwyczaj zimą bo wtedy najbardziej tęsknię za ogrodem.
Dziś jednak skupiłam się na piwoniach. Był czas, gdy zastanawiałam się który z kwiatów powinien nosić dumne miano królowej kwiatów - róża czy piwonia. Wybór trudny i właściwie nadal się nie zdecydowałam. Róża ma tą przewagę, że kwitnie o wiele dłużej. Ale w naszym ogrodzie nie ma odpowiedniego miejsca do uprawy róż. Gleba jest zbyt piaszczysta i trudno o zaciszny zakątek. Przez ostatnie lata straciłam kilka krzewów, w tym roku kolejne dwa. Dlatego instynktownie puste miejsca po różach wypełniam kolejnymi odmianami piwonii, one czują się u nas znakomicie. Jak to mówią, nic na siłę. I właśnie teraz jest ten najpiękniejszy okres gdy piwonie czarują. Czarują nie tylko pięknem kwitnących kwiatów ale i fantastycznym zapachem. Przebywanie wśród nich to prawdziwa uczta dla zmysłów. Zakwitło sporo odmian zarówno tych tradycyjnych pełnych jak i chińskich z pojedynczymi płatkami i strzępiastymi środkami. Myślę, że dalsze komentarze są po prostu zbędne, zapraszam na spacer wśród piwonii.

Czyż nie są piękne? Żałuję tylko, że nie mogę się z Wami podzielić ich zapachem.
Cieplutko pozdrawiam!