Róże

 

Witam serdecznie!

Dziś będzie o różach:) Postanowiłam uporządkować temat róż w naszym ogrodzie bo ostatnio sporo ich przybyło. Zawsze chcieliśmy mieć róże w ogrodzie, do tematu podchodziliśmy trzy razy. Pierwsza próba to kompletna porażka, jeden sezon radości i tyle. Pomyślałam - ok, miejsce nie to więc spróbuję w innym. Za drugim razem wybrałam rabatę, którą nazywamy "ślimakiem". Było lepiej, krzewy się rozrastały i miały mnóstwo kwiatów. Po czterech sezonach niektóre krzewy zaczęły marnieć i w końcu znikać z rabaty. Dbaliśmy o nie jak należy ale jak widać to nie wystarczyło. Z tej partii do dziś pozostały na ślimaku tylko dwa choć i one nie wyglądają zjawiskowo - trzymam je raczej z sentymentu. I wtedy odpuściłam, najwyraźniej nasza ziemia różom nie odpowiada. Zachowała się też żółta róża o pokroju fontannowym w głębi ogrodu i czerwona róża pnąca przy altance. Niewiele ale dobre i to:) Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że spróbuję po raz trzeci. Dwie duże rabaty przed tarasem były pełne azalii i rododendronów, cieszyły nas kwiatami przez wiele lat. Najwyraźniej jednak nic nie trwa wiecznie - z czasem krzewy zaczęły marnieć. Wtedy właśnie wymyśliłam, żeby w puste miejsca na tych rabatach posadzić róże rabatowe. Wielkokwiatowe rosnąć nie chciały ale rabatowe rosną masowo na miejskich skwerkach, w nieprzyjaznych często warunkach więc może i u nas zechcą. Chciały! Wróciła nadzieja na różane rabatki i powoli pojawiały się nowe odmiany. Jak długo z nami zostaną? Nie wiem ale cieszymy się każdym sezonem. Ten blog jest również moim ogrodowym pamiętnikiem, swoistym archiwum z całą historią ogrodu. Dziś uporządkuję aktualne odmiany rosnących u nas różanych krzewów a przy okazji pokażę Wam sporo zdjęć z różą w roli głównej:)

Zaczniemy od różanej rabatki z prawej strony tarasu bo tu rosną najmłodsze odmiany.

Krzewy na pierwszym planie to sadzonki posadzone jesienią więc są jeszcze niewielkie. Ładnie przezimowały i pięknie obsypane są pąkami. Te sadzonki kupiłam przez internet w szkółce róż i jestem z tego zakupu bardzo zadowolona.

W lewym dolnym rogu tej rabaty rosła kiedyś forsycja, którą prowadziłam jak drzewko o kulistej koronie. Regularne przycinanie z drabiny szybko rosnącej forsycji było już ponad moje siły. Nie było łatwo wykopać kilkunastoletni krzew, zrujnowaliśmy sobie prawie pół rabaty ale jakoś się udało. 

W tym właśnie rogu rośnie teraz różany krzew odmiany Lemon Parody. Jest to angielska róża krzaczasta z mocno herbacianym zapachem. Według etykiety ma kwiaty żółte ale mnie ten kolor kojarzy się raczej z brzoskwinią:) Krzew osiąga wysokość 150-200 cm.

Nieco głębiej krzewik róży rabatowej odmiany Fellowship. Ma przepiękne, pomarańczowe kwiaty i delikatny, subtelny zapach.

Trzeci krzew to róża rabatowa odmiany Old Port o niesamowitym kolorze kwiatów. Nawet nie bardzo wiem jak go określić - może bordowo karmazynowy? Pachnie bardzo intensywnie.

Kolejna różyczka to tegoroczny nabytek. Kupiliśmy ją wiosną na lokalnym ryneczku ale też pochodzi ze szkółki róż. Problem z różami rabatowymi polega na tym, że wielu sprzedawców ogranicza się do do etykiety w stylu: " Żółta róża rabatowa", bez podania konkretnej odmiany. To właśnie jedna z tych sadzonek, przeurocza cytrynka:)

Kolejny krzewik to różyczka rabatowa Queen Elizabeth o różowych kwiatach i pięknym, delikatnym zapachu.

Jest u nas już trzeci sezon. Rozkwita odrobinę później, na razie więc ma same pąki.

Poniżej zdjęcie z ubiegłego roku, żeby było wiadomo jak kwiat wygląda:)

I kolejna nieoznaczona różyczka rabatowa, trzyletnia. Według etykiety jest biało różowa ale wnętrze kwiatu określiłabym raczej jako cappuccino.

Ostatnia rosnąca prawie pod gazonami z paprociami to rabatowa różyczka odmiany Amaretto. Ma różowe, pełne i niezwykle efektowne kwiaty. To również trzylatka.

Na tej rabatce rosną jeszcze cztery krzewy róż rabatowych o czerwonych kwiatach. Mają zupełnie inny pokrój, krzewią się bardzo gęsto a pędy boczne dorastają do 1,5 m. Kwitną bez przerwy do pierwszych przymrozków ale jeszcze są w pąkach. Te sadzonki zrobiłam sama, rośliny macierzyste rosną na rabacie po lewej stronie - zaraz tam zajrzymy bo po drodze mamy jeszcze altankę a przy niej pergola z czerwoną różą pnącą.

To odmiana Glory. Rośnie u nas od września 2019 roku i praktycznie co roku obficie kwitnie.

Niestety nie pachnie i nie powtarza kwitnienia a szkoda:)

To zdjęcia aktualne ale nie jest to jeszcze kulminacja, na razie rozkwitła tylko część pąków.

Przechodzimy teraz na różaną rabatkę po lewej stronie tarasu.

Na tej rabacie nie ma takiej różnorodności, rosną tu dwie róże rabatowe o ciemno czerwonych kwiatach,  jedna o kwiatach żółtych i sześć krzewów jasno czerwonych róż rabatowych o których wspominałam przed chwilą - te mocno krzewiące się:) Wszystkie nasadzenia są z 2018 roku.

Odmian mniej ale za to prawdziwy busz:)

Teraz zajrzyjmy na "ślimak". Tu w samym rogu przed altanką posadziłam krzewiastą różę angielską odmiany Ausmary. Dorasta do 150 cm, ma śliczne, różowe kwiaty i pięknie pachnie.

Posadzona jesienią ubiegłego roku i ładnie przezimowała ale na razie krzewik jest niewielki.

Na "ślimaku" dosadziłam jesienią jeszcze jedną różyczkę rabatową, biało - różową. Na razie ma tylko jeden kwiat.

Ze starych odmian zachowały się tu jeszcze dwie sadzonki, jakimś cudem przeżyły tu od września 2009 roku:))) Pierwsza to wielkokwiatowa Dr Blue o niespotykanym kolorze kwiatów.

Druga to róża czerwona odmiany Mylena.

Wiosną tego roku skusiłam się na jeszcze jedną różę pnącą. To różowa i intensywnie pachnąca róża odmiany Lag. Posadziłam ją przy powojnikowej pergoli bo powojniki rosną u nas słabiutko a duża pergola świeci pustkami. 

I na koniec nasza perełka - piękna, żółta i najintensywniej pachnąca róża odmiany Royal Gold o pokroju fontannowym. Rośnie u nas od września 2009 roku i ma około 2 m wysokości.

Jest to również najtrudniejsza w uprawie róża bo ściąga na siebie wszystkie możliwe szkodniki a chrabąszcze ją po prostu kochają. Może to przez ten zapach?

Nie, to jeszcze nie koniec! Zapomniałam o swoim "kulinarnym" nabytku:) Jest to jadalna róża jabłkowata Karpatia o owocach wielkości małych jabłuszek. Jest całkowicie mrozoodporna i odporna na suszę - podobno:) Rośnie szybko i ładnie się krzewi. Posadziłam ją jesienią ubiegłego roku przy pergoli po starej winorośli, ma tu dużo miejsca więc niech szaleje. 

Przegapiłam sprawę i nie mam zdjęć kwiatów. Były różowe i gdzieś trzy razy większe od typowej, dzikiej róży. Jak na młodziutką sadzonkę owocków jest sporo. Konfitury z tego jeszcze nie będzie ale herbatka na pewno:)

I to już cały nasz różany dobytek. Pielęgnujemy nasze różyczki najlepiej jak potrafimy a każdy nowy kwiat to niepowtarzalna chwila radości. Oby jak najdłużej.

Mam nadzieję, że Was nie zanudziłam. A może ktoś znajdzie jakąś inspirację do swojego ogrodu? 

Życzę Wam kochani udanego tygodnia i gorąco pozdrawiam:)