Jaśminowiec

Witajcie kochani!
W końcu zima dotarła także na południe Polski. Posypało niewiele ale zrobiło się biało a temperatura spada coraz niżej. Śniegu jest zbyt mało żeby otulić rozbudzone rośliny. Martwię się trochę, że sobie nie poradzą i wiosna będzie uboga w kwiecie. Ale cóż można poradzić na kaprysy pogody?
Dzisiejszy post też będzie w bieli. Nie będę jednak pisać o zimie i pokazywać ośnieżonych roślin. Miałam ochotę pstryknąć kilka zdjęć w ogrodzie ale od samego spojrzenia na termometr zrobiło mi się zimno. Jestem okropnym zmarzluchem i marzę już o prawdziwej wiośnie.
Wracając do tematu - dziś będzie biało za sprawą jaśminowca.

Jaśminowiec to krzew z rodziny hortensjowatych. Mówią o nim, że to krzew "dla amatorów" bo praktycznie nie ma żadnych wymagań i nie sprawia żadnych kłopotów.
Jaśminowiec rośnie u mnie już wiele lat i rzeczywiście radzi sobie świetnie. Zimą nie przemarza a susza mu nie straszna. Jedyną wadą jest fakt, że jego młode przyrosty uwielbiają mszyce.
Jest wiele odmian jaśminowców. Próbowałam sklasyfikować swoją roślinkę i najbardziej pasuje mi do odmiany Snowbelle.

Dorósł do około 2 metrów. Kwitnie na przełomie czerwca i lipca. Jego pełne kwiaty są śnieżnobiałe a zapach - tego nie da się opisać!
Jaśminowce kwitną na całej długości pędów jednorocznych dlatego cięcie najkorzystniej jest przeprowadzić tuż po przekwitnięciu usuwając najstarsze pędy.
Zdjęcie powyżej zostało zrobione w czerwcu 2011 roku. Od tego czasu krzew znacznie podrósł i zagęścił swoją koronę. W ubiegłym roku wyglądał tak:

Jeżeli nie macie jeszcze u siebie jaśminowca to zachęcam do nabycia.
Wyobraźcie sobie jak pachnie taki bukiet na stole!

Dziękuję za odwiedziny i życzę Wam miłego weekendu.