Po prostu forsycje

Witajcie kochani.
Z ogromną radością powitałam dziś pierwszy, wiosenny deszczyk. Już drugi tydzień mamy tu, na południu prawie letnią pogodę. Temperatury w dzień znacznie przekraczają 20 stopni i jest bardzo słonecznie. Do pełni szczęścia brakowało niestety deszczu. Sucha wiosna to nic dobrego. Krokusy szybko przekwitły a tulipany nie mogą się zdecydować na otwarcie pąków.
Dziś tego szczęścia też nie było za wiele, przez niecałe dwie godziny z nieba leciał kapuśniaczek. Podlać nie podlało, raczej zrosiło listki i gałązki ale zawsze to coś :)
Jak się domyślacie i w moim ogrodzie królują teraz forsycje. Pogoda sprzyja więc pąki kwiatowe szybko się otwierają a krzewy wyglądają w słońcu jak obsypane złotem.

Najwcześniej zakwitł krzew przy tarasie.

To forsycja pośrednia Spectabilis. Wyrosła z ukorzenionej gałązki jak większość krzewów w moim ogrodzie i rozkrzewiła się tak bardzo, że postanowiłam ją nieco ujarzmić. Od kilku lat prowadzę ją w formie drzewka. Wymaga to dość częstego cięcia w sezonie, na szczęście forsycjom cięcie nie szkodzi. Z tego samego gatunku forsycji jest dość wysoki żywopłot wzdłuż ścieżki wiodącej do bramy. Od tej strony ogrodu jest znacznie mniej słońca więc i kwitnienie jest nieco spóźnione.

Najbardziej lubię jednak dwa krzewy odmiany Goldzauber.

To odmiana bardziej "szlachetna". Jej kwiaty są większe a kolor żółty ma inny odcień, mniej cytrynowy choć równie intensywny.

Dodatkowo krzewy mają o wiele ładniejszy pokrój i sztywne gałęzie, właściwie nie wymagają cięcia oprócz drobnych korekt. Te krzewy co roku kwitną nieco później niż Spectabilis. Z daleka wyglądają już wspaniale ale z bliska widać, że większość pąków jeszcze nie rozkwitła więc nie jest to pełnia kwitnienia.

Rozmnażałam forsycje z gałązek jednego krzewu zaraz na początku powstania ogrodu. Zachęcona tym, że tak łatwo je ukorzenić i że szybko rosną narobiłam mnóstwo sadzonek i do dziś rosną w różnych zakątkach ogrodu. Szczerze mówiąc nie było to zbyt mądre bo krzewy rozrosły się mocno i zaczęły przeszkadzać innym roślinom. Część z nich musieliśmy usunąć a z resztą radzę sobie odpowiednim cięciem - nadaję krzewom kulisty kształt dopasowując wielkość korony do miejsca w którym rośnie.

Ta kula rośnie na brzegu ślimaka i jest niewielka bo ma około 1 m średnicy. Jak widzicie kwitnie :) Cała tajemnica polega na tym, by ostatnie cięcie nie było zrobione zbyt późno - najpóźniej w sierpniu. Forsycja kwitnie na zeszłorocznych gałązkach, musi mieć czas na zawiązanie pąków.
Podobnie prowadzę krzewy nad "skalniakiem".

No, może nad byłym skalniakiem. Kiedyś ta skarpa żyła, porośnięta była kolorowymi poduchami roślin skalnych. To już niestety przeszłość. Likwidacja skalniaka była bolesna ale konieczna. Od jakiegoś czasu wprowadzam zmiany, które mają na celu ograniczenie ilości prac ogrodowych - po prostu nie daję już rady utrzymać ogrodu w należytej kondycji i szukam nowych rozwiązań. Liczę się też z faktem, że lata lecą, sił ubywa a my mamy tylko cztery ręce do pracy.
Wracając do forsycji - zachęcam do eksperymentowania, to wdzięczne i plastyczne rośliny które dają nam radość po długiej i smutnej zimie.
Na koniec kilka ujęć ogrodu z lotu ptaka czyli tradycyjnie z okna sypialni :)

Życzę Wam kochani wspaniałego weekendu!