Radość o poranku

Witam Was kochani bardzo ciepło.
Lubię letnie, sobotnie poranki. Budzi mnie słoneczko i śpiew ptaków a nie budzik. Staję w oknie sypialni i patrzę na ogród robiąc plany na cały dzień. Dziś mój wzrok zatrzymał się na altance porośniętej milinami. Przybywa coraz więcej kwiatów. Na razie kwitną te czerwone, żółte są nieco późniejsze. Postanowiłam zacząć dziś dzień od małej sesji w ogrodzie, nie robiłam zdjęć już ponad dwa tygodnie.

O poranku na kwiatach milinów aż wrze od owadów. Pszczoły, osy, żuczki a nawet biedronki przylatują tu na śniadanie - aż strach podchodzić zbyt blisko. Na szczęście później robi się spokojniej.

Wejście do altanki mocno zarosło ale miliny kwitną na końcówkach długich pędów więc teraz szkoda ciąć.

Inna biesiada trwa na rabacie z jeżówkami. Tu zebrały się motyle, prawdziwa uczta dla oczu.

Trochę marny ze mnie fotograf. Dzisiejsze zdjęcia nie wyszły mi zbyt dobrze ale to przez ostre słońce, które dokazywało od samego rana.

Znów jest upalnie. Przez kilka ostatnich dni było wspaniale, temperatura około 24 stopni i od czasu do czasu deszczyk. Dziś już jednak słupek rtęci poszedł znacznie do góry i zrobiło się bardzo gorąco. Nie mogę narzekać bo w wielu regionach to był trudny okres. Burze, deszcze i wiatry narobiły wiele szkód. Nas oszczędziło.
Idziemy dalej?
Już z daleka wzrok przyciągają wilczomlecze obrzeżone. Ich ozdobą są właściwie nie kwiaty a ozdobne liście okalające drobne, białe kwiatki.

To roślina jednoroczna ale intensywnie się rozsiewa więc jeśli raz wprowadzimy ją do ogrodu będzie nam towarzyszyć przez wszystkie kolejne lata. Każdej wiosny przy plewieniu usuwam niezliczoną ilość siewek zostawiając je tylko w niektórych miejscach.

Te na zdjęciu rozrosły się na brzegu sporej rabatki, o której opowiem Wam dziś troszkę więcej.
Od zeszłego roku pracowałam nad jej przebudową. To była piękna rabata. Jak widać na ostatnim zdjęciu wzdłuż brzegu rabaty nasadziłam młode bukszpany które zrobiłam oczywiście z gałązek. Z czasem rozrosną się na piękne kule. Dawniej, wzdłuż tego brzegu rósł szeroki szpaler firletek.

W okresie kwitnienia firletek płynęła tu prawdziwa różowa rzeka. Przyznam się Wam, że bardzo mi żal tego widoku. Nikt jednak nie wie ile pracy kosztowało mnie utrzymanie tego szpaleru. Po przekwitnięciu kwiatów spędzałam tu kilka dni usuwając kosmiczne ilości długich, lepkich kwiatostanów. Rozsądek w końcu zwyciężył choć nie od razu. Decyzję przyspieszył fakt, że pomiędzy firletki wdarł się perz. Nie mogłam sobie już poradzić z jego usuwaniem, jedynym wyjściem było wykopanie wszystkich roślin i dokładne oczyszczenie ziemi. Muszę myśleć też o przyszłości, o tym że mijają kolejne lata a ja jestem coraz starsza. Po prostu nie dam rady utrzymać tak dużego ogrodu w odpowiedniej kondycji. Dlatego systematycznie wprowadzam zmiany, które zmniejszą ilość pracy. Firletki rosną nadal w naszym ogrodzie ale nie w takiej ilości.
Na tej rabacie rośnie też dość duży krzew biało zielonej trzmieliny. Jak widać na zdjęciu wyglądał bardzo chaotycznie.

Główne, mocno zdrewniałe łodygi pochyliły się mocno w jedną stronę i krzew wyglądał jakby miał się przewrócić. Po dwóch latach systematycznego podcinania udało mi się uzyskać taką formę:

Lepiej wygląda, prawda?
Poprzednie zdjęcia są z 2015 roku. Jak możecie zauważyć usunęłam też ogromny "placek" goździków który rósł przy trzmielinie. Tu też wdarł się perz. Ale goździków mam w ogrodzie kosmiczne ilości więc tego mi nie żal. Rabatka jest wyczyszczona, wyłożona agrowłókniną i wykorowana, na jakiś czas będzie spokój z odchwaszczaniem. Drugi brzeg tej rabaty opanowały gailardie i tego nie zmieniałam.

Po drugiej stronie trzmieliny rośnie młodziutka kępa czerwonych floksów.

A dalej nasza nietypowa, zrobiona z niepotrzebnych płotków pergola z powojnikami.

Ku mojej radości pergola powoli się zapełnia. Nasze powojniki źle zniosły ostatnią zimę. Przeżył tylko "Błękitny anioł" ale musiałam go wyciąć do samej ziemi. Wiosną dosadziłam dwa kolejne i cieszę się, że kwiatów przybywa. Jakoś nie mam szczęścia do powojników. Błękitny zrobił się biały, dosadzony biały ma niebiesko fioletowy odcień a dosadzony bordowy ma dopiero jeden i to ciemno niebieski kwiat.

Pozostaje mi polubić je takie, jakie są.

Rabatkę zamyka moja ulubiona, różowa Anabelka.

Kolejne zakątki odwiedzimy następnym razem.
Miłej niedzieli kochani!