Ogród mówi

Ostatnio mam wrażenie, że mój ogród zrobił się bardzo spokojny i mówi. Mówi szeptem, szumem traw i szelestem liści. Ten spokój mi się udziela. Po burzliwym i zmiennym sezonie to bardzo przyjemne uczucie. Ten spokój się udziela. Nic już nie wybucha kolorami czy zapachami. Panuje głęboka, ciemna zieleń złamana tu i ówdzie odcieniami brązów i czerwieni. Pewnie to ta zieleń tak uspakaja. Chwilami mam wrażenie, że czas się zatrzymał. Po raz pierwszy w tym sezonie czuję, że panuję nad sytuacją.
Nie znaczy to oczywiście, że zupełnie znikły kolory. Kwitnie jeszcze wiele roślin ale kwitną już inaczej, trochę jesiennie. Ich barwy są ciepłe i pastelowe. Na przykład aksamitki czarują kolorami w odcieniach dojrzałej pomarańczy.

Berberysy zamieniły ostrą czerwień w ciemną purpurę a azalie wybarwiają listki na ciepły odcień czerwieni.

Niepokonane liliowce rozwijają nieustannie kolejne kwiaty, kwitną róże i ostatnie floksy.

Wycięłam już paprocie w gazonach przed tarasem. Zmęczone upałami zbyt szybko zbrązowiały i zaczęły usychać. I cóż - wyraźnie nie mają jeszcze ochoty na jesienną drzemkę.

Wierzby Hakuro przycinam zazwyczaj na okrągło. Ta jednak jest wyjątkiem i ma pokrój piętrowy. Zupełnie przypadkiem. W zeszłym roku wypuściła do góry bardzo okazały i długi pęd. Tak mi szkoda było go obciąć, że został.

Ten szpaler bukszpaników zrobiłam z gałązek. Bardzo długo czekałam aż zrobią się z nich małe kulki. Teraz już wyglądają nieźle. W tym roku były cięte już dwa razy i chyba tak je zostawię na zimę, bez dodatkowego cięcia.

Uwielbiam trawy w ogrodzie. Dawniej miałam ich dużo więcej ale niektóre musiałam usunąć bo były zbyt agresywne. Zostały mi tylko bezrozłogowe. Właśnie teraz są najpiękniejsze. Lubię patrzeć jak tańczą kołysane wiatrem i szeleszczą jakby opowiadały bajki.

Podobają mi się rośliny formowane. Ale mam z tym problem - nie lubię wycinać zdrowych gałęzi na roślinach. Czasami jednak los sam podpowiada rozwiązania. Ten żywotnik mocno przemarzł dwa lata temu i musiałam usunąć wiele gałęzi. Skorzystałam z okazji i nadałam mu trochę inną formę.

Ostre cięcie wyraźnie mu się spodobało bo dziś wygląda już całkiem zdrowo.
A to moje pierwsze, najstarsze bukszpany. Są ogromne. To z nich powstały wszystkie kolejne sadzonki. W środku cyprysik groszkowy.

Jedną z pierwszych roślin w ogrodzie była też trzmielina szczepiona na pniu.

Tawuły przycinam przynajmniej dwa razy w sezonie. Próbowałam trochę poszaleć i nadać im inne kształty ale nic z tego nie wyszło. Zawsze przybierają kulisty kształt.

Skalniak wygląda dość ładnie chociaż nie przyciąga wzroku tak jak wiosną. Ale jak popatrzeć z bliska na maleńkie roślinki to dalej jest się czym zachwycić.

Żywopłoty już po ostatnim cięciu.

A to mój mały sukces. To dwie przybłędy przyniesione przez sąsiada od kogoś, kto trzymał je na balkonie. Były bardzo mizerne i przyschnięte i miały około 1 metra wysokości. Były przeznaczone na ognisko. Nie dałam, wsadziłam i.......dziś dorastają już do około 4 metrów. Pięknie się odwdzięczyły.

I kolejny sukces, cztery cyprysiki przywiezione z Bieszczad. Trzy lata temu zmarzły prawie całkowicie. Jedynymi oznakami życia było kilka zielonych igiełek. Nie odpuściłam. Przeniosłam je w inne, bardziej zaciszne miejsce i przycinałam cierpliwie. Przez dwa lata stały brunatne i brzydkie aż w końcu odżyły. Dziś wyglądają tak:

Za rok będą już ładne. Warto było poczekać.
I kolejny zielony kącik w ogrodzie. Rosną tu bez, żylistek, juki i piwonie. Wokół trawniczek, który nie zawsze wygląda tak dobrze. W tym roku już dwa razy dosiewałam nasiona traw.

Robinia otoczona żywopłotem z ligustru. To śliczne drzewo ale pod nim nic innego nie chce rosnąć.

Długo nie mogłam się doczekać aż zarośnie wielka skarpa wzdłuż podjazdu do domu. Dziś muszę już przycinać ogromne jałowce które rosną jak na drożdżach.

I tak nasz spacer dobiegł końca, wróciliśmy pod dom.

Właśnie tak wygląda koniec sierpnia w moim raju.
Na pożegnanie mam dla Was jabłko. Jabłko od Ewy z raju na Nadbrzeżnej.